Wilgotna Szczytna

Niedziela, 13 października 2013 · dodano: 13.10.2013 | Komentarze 4

Wczoraj jawnie nie chciało mi się, ale dziś to już inna historia. Mnóstwo ochoty na zabawę w błocie i chęć zdobycia najwyższego szczytu Wzgórz Kiełczyńskich. Brzmi jakby nie wiadomo co, a to niby tylko 466 metrów. Mimo to kilka razy góra ta pokonała mnie. Dobierałem się do niej parę razy gdy byłem kompletnym żółtodziobem, teraz nawet całkiem niedawno znowu mnie pokonała. Zawsze coś przeszkadzało, psy, sarny czy też dobieranie się od złej strony. Męczyła mnie myśl że tyle już podjechałem a tej francy ciągle nie. Ale wreszcie jest.

tak, to Szczytna © cremaster

A ile wprowadzania i sprowadzania było, ta średnia to nie jest błąd. Mokro i ślisko, moje ulubione warunki ;)

Kopiec na Szczytnej © cremaster

Z premedytacją wybrałem zjazd w kierunku schodów, właściwie to zjazdu to tam nie ma. Samo sprowadzanie i walka z owadami.

Schody do piekła © cremaster

Wzgórza © cremaster

Kiełczyńskie © cremaster

Pogoda właściwie okej, nie licząc momentu w którym wszystkie modły, zaklęcia i niewiary zawiodły i spadł krótki deszcz.

z moją laską pod daszkiem © cremaster

Powrót znowu przez wzgórza, tym razem na szlaku dwa psy luzem i to w rozmiarze połykającym rowerzystę razem z rowerem. Byłem jednak zbyt brudny i nie skonsumowały mnie.

psy som gupie © cremaster

Zimo nadchodź bo mam dość robactwa.