Egzystencjalnie

Wtorek, 20 sierpnia 2013 · dodano: 20.08.2013 | Komentarze 2

Pada. Szkoda, że nie ma w aktywnościach spania. Od wczoraj tak mi się bardzo chce, ale wciąż pada i mam ochotę na typowo blogowe pisanie do nikogo i do wszystkich. O pedałach.

Od długiego czasu zastanawiam się nad rozstaniem się z moimi pedałami na rzecz spd. Pedały jakie są to każdy sobie zobaczy na zdjęciu na końcu tekstu. Solidny kawał amelinium, nic specjalnego. Dużo z nimi przeszedłem, a one ze mną. Nie raz mnie zraniły, nie raz dzięki nim moje nogi zmieniały kolory. Czasem w najmniej oczekiwanym momencie noga z nich spadała. Ja też nie byłem święty, raz bardzo głęboko zraniłem mojego pedała, ale wybaczył mi. Tak jest niestety w życiu, że czasem kogoś się rani. A spd? W teorii wszystko brzmi świetnie. Można ciągnąć do góry, noga nie spadnie, no i dla niektórych to przedłużenie tego tamtego. Wymarzone spd jednak może stać się koszmarem. Jest spore ryzyko, że moje kolana mogą nie zrozumieć genialności tych pedałów.
Nie znam odpowiedzi na pytanie czy pozostać z pedałami które mają pewne wady, ale są sprawdzone i wiem czego po nich się spodziewać, a pewne ich wady mogę skorygować lepszą techniką i skupieniem, czy szukać ideału który może nie istnieć i stracić coś bezpowrotnie.

Pedał. Wycieniowany. © cremaster

ps
Autor wymyślił ten tekst dziś rano przy dźwiękach deszczu, przed nami 11 miesięcy zimna. Trzymajmy się ramy.
Uprasza się o nie atakowanie autora za spam bo jest w stanie popełnić krótki erotyk o wymianie sztycy.
Poszukiwanie drugich den, teorii spiskowych i ukrytych opcji wskazane.